Kiedy potrzebne jest badanie izolacyjności akustycznej?
Pomiar izolacyjności akustycznej w budynkach przeprowadzamy zazwyczaj z dwóch powodów. Pierwszym z nich są badania odbiorowe. Mają one miejsce zaraz po zakończeniu budowy danego obiektu lub jego modernizacji. Weryfikujemy wówczas, czy wszystkie wymagania normowe są spełnione. Badania mogą być zlecone przez wykonawcę budynku, dewelopera lub najemcę powierzchni. Pomiary te są często także wykonywane w przypadku, kiedy konieczne jest spełnienie dodatkowych wymagań izolacyjności, np. w celu uzyskania certyfikatu BREEAM, LEED, czy WELL, a także gdy w grę wchodzi spełnienie własnych wymagań najemcy, co ma np. miejsce w przypadku kin sieciowych, czy dużych korporacji.
Oprócz właścicieli nieruchomości, naszymi klientami są również osoby prywatne, które proszą o wykonanie pomiarów we własnym mieszkaniu. Zgłaszają bowiem problemy np. ze zbyt głośnymi dźwiękami docierającymi do ich wnętrz. Hałasy te można podzielić na dźwięki powietrzne i uderzeniowe. Do pierwszej grupy najczęściej należą dźwięki pochodzące ze zwykłych codziennych rozmów, odbiorników radiowo-telewizyjnych, a także uciążliwy hałas zewnętrzny docierający do mieszkania pomimo zamkniętych okien. Do niepożądanych dźwięków uderzeniowych najczęściej zaliczają się dochodzące zza ściany kroki sąsiada, wibrujący telefon lub dźwięki przeciąganego po podłodze odkurzacza.
Poza samym sprawdzeniem izolacyjności akustycznej, często wykonujemy pomiary jako wstępny etap prac nad projektem akustycznym, mającym na celu odpowiednie zabezpieczenie danych pomieszczeń przed hałasem. Bardzo często raport z badań kończy się propozycją rozwiązania problemu. Nie ograniczamy się zatem tylko do podania wyniku pomiaru, ale staramy się kompleksowo podejść do rozwiązania problemu izolacji akustycznej w budynku.
Dla jakich przegród budowlanych można przeprowadzać badania?
Pomiar izolacyjności akustycznej przeprowadza się dla przegród wewnętrznych i zewnętrznych. Do przegród zewnętrznych zaliczają się ściany chroniące budynek od wpływów środowiska zewnętrznego. W ich przypadku badana jest izolacyjność na dźwięki powietrzne, które dostają się do wnętrza ze środowiska. Ich źródłem może być ruch drogowy, kolejowy i lotniczy, a także hałas przemysłowy pochodzący od różnych zakładów i fabryk. O wymaganiach dotyczących izolacyjności tych przegród można przeczytać w jednym z naszych artykułów.
W przypadku przegród wewnętrznych, są to ściany i stropy wewnątrz budynków. Izolacyjność na dźwięki powietrzne można badać dla wszystkich przegród wewnętrznych, natomiast dźwięki uderzeniowe mierzone są w przypadku stropów. W polskiej normie PN-B-02151-3:2015 ściśle określone są wymagane wartości, jakie muszą spełniać przegrody w budynkach mieszkalnych i użyteczności publicznej. Są one zależne nie tylko od typu obiektu, ale także od rodzaju pomieszczeń, jakie ze sobą sąsiadują. Więcej na ten temat możesz się dowiedzieć z naszego tekstu dotyczącego ww. normy.
Badania izolacyjności akustycznej przegród wewnętrznych
W przypadku przegród wewnętrznych, przeprowadzamy pomiar izolacyjności na dźwięki powietrzne i uderzeniowe. Obie procedury są do siebie zbliżone, głównymi różnicami jest minimalna wymagana liczba pozycji źródła i mikrofonów oraz rodzaj wykorzystywanego źródła.
Czas trwania pełnych pomiarów jest uzależniony od stopnia skomplikowania badanej przegrody oraz tego, czy warunki są sprzyjające. Średnio cała procedura dla jednej przegrody trwa do 2 godzin, lecz może ona ulec przedłużeniu, jeżeli liczba przegród jest większa lub pojawi się problem np. z uzyskaniem niskiego poziomu tła akustycznego.
Pomiary najczęściej są wykonywane w pasmach tercjowych dla zakresu częstotliwości od 100 Hz do 3150 Hz. Bardzo istotne jest, aby zadbać o odpowiednią moc źródła dźwięku. Poziom dźwięku sygnału testowego w pomieszczeniu odbiorczym powinien być minimum o 10 dB wyższy niż poziom tła akustycznego. W przeciwnym razie, podczas obliczania wyników wymagane będzie zastosowanie odpowiedniej poprawki.
Dźwięki powietrzne
W normie PN-EN ISO 16283-1 opisana jest cała procedura pomiarowa oraz zasady, jakich należy przestrzegać podczas wykonywania badań. Pierwszym krokiem jest określenie, które pomieszczenie będzie nadawcze, a które odbiorcze. Jeżeli badania są wykonywane u klienta, który skarży się na hałasującego sąsiada, jako pomieszczenie nadawcze należy obrać pokój sąsiada, natomiast jako odbiorcze klienta. W innych przypadkach, pomieszczeniem nadawczym jest to, w którym na co dzień znajduje się źródło hałasu. A jeżeli oba wnętrza są jednakowe, jako nadawcze należy obrać to o większej objętości.
W pomieszczeniu nadawczym należy umieścić źródło dźwięków w minimum dwóch pozycjach. Mikrofony pomiarowe muszą się znajdować w co najmniej 5 różnych pozycjach, zarówno w pomieszczeniu odbiorczym jak i nadawczym. Pomiędzy aparaturą a przegrodami należy zachować odpowiednie dystanse.
Pomiary wykonuje się w obu pomieszczeniach. W pomieszczeniu ze źródłem, mierzony jest poziom ciśnienia akustycznego, gdy głośnik jest włączony. W pomieszczeniu odbiorczym również wyznaczany jest poziom ciśnienia akustycznego, a oprócz tego także czas pogłosu i poziom tła akustycznego. Wyniki pomiarów przedstawiane są za pomocą wskaźników DnT lub R’, a na ich podstawie obliczane są odpowiednie wskaźniki jednoliczbowe, o których pisaliśmy tutaj.
