Czym powinna się charakteryzować analiza akustyczna projektu budowlanego?

Aktualizacja artykułu z dn. 28.03.2024

21 marca wiceminister Rozwoju i Technologii ogłosił podczas posiedzenia Sejmu, że warunki techniczne zostają przesunięte na 1 sierpnia 2024.

27 marca weszły natomiast oficjalnie rozporządzenia ws. warunków technicznych oraz ws. zakresu i formy projektu:

• Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 27 marca 2024 r. w sprawie zmiany rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie
• Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 27 marca 2024 r. w sprawie zmiany rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego

 

Jakie są wnioski z tych zmian pod kątem akustycznym?

Rozporządzenie ws. warunków technicznych

W zakresie akustyki nie zmieniono nic, poza datą wejścia 1 sierpnia 2024 r.

Rozporządzenie ws. zakresu i formy projektu budowlanego:

Jak brzmi par. 1, pkt. 2:

„ § 3 otrzymuje brzmienie:

• 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 2024 r., z wyjątkiem § 1 pkt 3, który wchodzi w życie z dniem 1 sierpnia 2024 r.”.

Czyli rozporządzenie obowiązuje od 1 kwietnia, ale z wyłączeniem obowiązku dołączania analiz akustycznych.

Podsumowując, wszystkie zmiany dotyczące akustyki, o których piszemy poniżej będą obowiązywać dopiero od 1 sierpnia, a nie od 1 kwietnia jak jest w artykule.

Załączony artykuł jest zatem aktualna z wyłączeniem daty wejścia w życie przepisów.

Nowe przepisy

Najważniejszym dokumentem, który nakazuje chronić budynki przed hałasem i drganiami jest Ustawa Prawo Budowlane. Co ważne, zgodnie z występującymi tam zapisami ochrona przed hałasem musi być traktowana równie ważnie, jak nośność konstrukcji czy bezpieczeństwo pożarowe. Aktem wykonawczym do wspomnianej wyżej ustawy, który dokładnie opisuje wymagania w zakresie akustyki jest „Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie”, którego nowelizacja wchodzi w życie 1.04.2024r. W rozporządzeniu opisane zostały ogólne wymagania dotyczące ochrony przed hałasem budynków, między innymi w zakresie izolacyjności akustycznej przegród oraz dopuszczalnego hałasu i warunków pogłosowych w pomieszczeniach. Szczegółowe wymagania wskazujące konkretne parametry i ich wartości zostały opisane w przywołanych w rozporządzeniu normach. Należy tu podkreślić, że dokumenty te są wpisane do wykazu norm powołanych w rozporządzeniu, co oznacza, że należy traktować je jako obowiązujące i ich spełnienie jest konieczne.

Co w takim razie powinna zawierać analiza akustyczna, żeby spełnić wymagania określone w powyższych dokumentach? W nowelizacji rozporządzenia ws. zakresu i formy projektu budowlanego możemy znaleźć następujący zapis, precyzujący zakres analizy:

23. Część opisowa projektu technicznego obejmuje co najmniej:

4a) analizę w zakresie rozwiązań technicznych i materiałowych, mających na celu spełnienie wymagań akustycznych wynikających z przepisów wydanych na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, zawierającą w szczególności informację o:

1. poziomie hałasu w sąsiedztwie budynku,
2. poziomie wymaganych izolacyjności akustycznych przegród w budynku, w tym dla przegród pomiędzy lokalami, okien, drzwi wejściowych do lokali,
3. wyrobach budowlanych zapewniających wymaganą izolacyjność akustyczną przegród, o których mowa w lit. b,
4. dopuszczalnym poziomie hałasu oraz dźwięku przenikających do w pomieszczeń budynku oraz o sposobie spełnienia tych wymagań

 – w przypadku budynku mieszkalnego jednorodzinnego z dwoma lokalami, budynku mieszkalnego jednorodzinnego w zabudowie szeregowej lub bliźniaczej lub budynku mieszkalnego wielorodzinnego;”.

Poniżej przyjrzymy się każdemu z zapisów i przeanalizujemy, w jakiej formie powinna być dana analiza wykonana.

Hałas zewnętrzny

1. poziomie hałasu w sąsiedztwie budynku,

W każdej analizie powinny znaleźć się obliczenia izolacyjności akustycznej przegród zewnętrznych budynku, które mają chronić przebywających tam ludzi przed hałasem docierającym z otoczenia.

Pierwszym krokiem do określenia wymaganej izolacyjności akustycznej przegrody zewnętrznej jest określenie hałasu miarodajnego na elewacji budynku. Zgodnie z zapisami normy PN-B-02151-3:2015, przyjęty do obliczeń hałas musi uwzględniać geometrię projektowanych obiektów budowlanych, w tym ich wysokość, wszystkie występujące emitery hałasu, w tym projektowane, np. związane z inwestycją urządzenia HVAC oraz prognozowane, np. związane ze zwiększeniem lub zmniejszeniem natężenia ruchu na sąsiednich drogach i rozbudową linii kolejowych.

Dużą pomocą w tej kwestii są strategiczne mapy hałasu, jednak przedstawione na nich dane są zdecydowanie niewystarczające, żeby przeprowadzić poprawną analizę przegród zewnętrznych. Mapy akustyczne oparte są na danych historycznych, więc nie zawsze uwzględniają aktualny stan zabudowy. Nie zawierają również informacji na temat planowanych i prognozowanych zmian w sieci komunikacyjnej. Dane na strategicznych mapach hałasu określane są dla wysokości 4 m.n.p.t, więc nie dają informacjo o tym, jak zmienia się poziom dźwięku z wysokością. I najważniejsze – nie uwzględniają projektowanej zabudowy i źródeł dźwięku.

Najlepszym rozwiązaniem, które umożliwia uwzględnienie wszystkich powyższych czynników jest wykonanie obliczeń w specjalistycznym programie do predykcji hałasu, np. SoundPLAN. Uzyskane w ten sposób wyniki umożliwiają uwzględnienie nie tylko geometrii projektowanych budynków, w tym jego wysokości, ale również prognoz zmian związanych z emiterami hałasu w sąsiedztwie inwestycji. Wyznaczony w ten sposób hałas pozwala na precyzyjne określenie wymagań w zakresie izolacyjności akustycznej przegród zewnętrznych oraz przede wszystkim zoptymalizowanie kosztów inwestycji poprzez dostosowanie rozwiązań adekwatnie do docelowych warunków, co ma duże znaczenie w przypadku doboru stolarki okiennej.

Przeprowadzenie takiej symulacji wymaga zebrania danych wejściowych o ruchu ulicznym, czy kolejowym. Z reguły wiąże się to z pomiarem natężenia ruchu in situ, pozyskaniem danych np. od PKP lub ZDM oraz pomiarami hałasu. W przypadku ruchu drogowego dobrym rozwiązaniem jest wykonanie pomiarów kalibracyjnych w porze nocy i dnia z pełnym, dobowym pomiarem natężenia ruchu. W przypadku hałasu kolejowego jednak z reguły są wymagane dłuższe pomiary hałasu, np. dobowe, w celu wykonania pomiarów poziomów dźwięku dla każdego rodzaju pociągu i osiągnięcia wymaganej przez rozporządzenie (i dokładność obliczeń) niepewności pomiaru.

Oprogramowanie do symulacji hałasu w środowisku w niektórych przypadkach może służyć również do określenia hałasu na elewacji budynku z wykorzystaniem mapy akustycznej. W tym celu wykonuje się model otoczenia i dostraja izolinie hałasu do izolinii mapy akustycznej. Takie podejście pozwala na aktualizację danych o wzroście ruchu ulicznego, określenie rozkładu hałasu na elewacji budynku czy uwzględnienie dodatkowych środków ochrony przed hałasem (np. ekrany akustyczne), czy też wykonanie analizy oddziaływania na środowisko planowanej inwestycji.

Widok modelu hałasu kolejowego w oprogramowaniu SoundPLAN wraz z przekrojem poprzecznym mapy hałasu i tłumieniem ekranu akustycznego.

Efektem analizy jest zestawienie wyników obliczeń, określenie wymagań dla elementów w przegrodzie zewnętrznej, czyli okien i nawiewników, a następnie przedstawienie ich w sposób zgodny z oczekiwaniami projektanta, np. na rysunkach lub w formie tabelarycznej.

Częsty błąd: Analiza wykonana tylko na mapach, nawet bez dostrojenia modelu hałasu na podstawie map, może spowodować albo niedostateczną izolacyjność albo przewymiarowanie izolacyjności stolarki okiennej w zakresie +/- 5 dB. W skali całej inwestycji może to generować duże koszty. Nie zalecamy tej metody, chyba że dla inwestycji położonych w bardzo cichej okolicy. Według normy PN-B-02151-3:2015 korzystając z map należy uwzględnić poprawki na wpływ wysokości i ekranowania przez budynek. Można tego uniknąć wykonując obliczenia hałasu np. w programie SoundPLAN.

Wymagana izolacyjność akustyczna przegród

b) poziomie wymaganych izolacyjności akustycznych przegród w budynku, w tym dla przegród pomiędzy lokalami, okien, drzwi wejściowych do lokali,

 

Wymagany poziom izolacyjności akustycznej przegrody zewnętrznej

Sposób określania wymaganej izolacyjności akustycznej dla całej przegrody zewnętrznej analizowanego pomieszczenia został określony w normie PN-B-02151-3:2015 [3] według wzoru:

R’_A,2 = L_A,zew – L_A,wew + 10 log(S/A) + 3

gdzie:

R’_A2 – wskaźnik oceny przybliżonej izolacyjności akustycznej właściwej przegrody zewnętrznej

L_A,zew – miarodajny poziom hałasu zewnętrznego przy danej przegrodzie zewnętrznej wg 7.3 normy PN-B-02151-3:2015; wartość zaokrąglona do całkowitej liczby decybeli,

L_A,wew – poziom odniesienia do obliczenia izolacyjności akustycznej przegrody zewnętrznej, wg 7.4. normy PN-B-0251-3:2015

A – chłonność akustyczna pomieszczenia w oktawowym paśmie o środkowej częstotliwości f = 500Hz, bez wyposażenia pomieszczenia i obecności użytkowników

S – pole rzutu powierzchni przegrody zewnętrznej na płaszczyznę fasady lub dachu widzianej od strony pomieszczenia

Oznacza to, że obliczenie wymagań wymaga określenia: poziomu hałasu zewnętrznego, funkcji pomieszczenia (żeby określić poziom odniesienia L_A,wew), pola przegrody zewnętrznej i chłonności akustycznej pomieszczenia. W zasadzie wszystkie te parametry, z wyłączeniem poziomu odniesienia, są indywidualnie określane dla każdego pomieszczenia w budynku. Oznacza to, że obliczenia wymaganej izolacyjności powinny być wykonane dla każdego pomieszczenia w budynku oddzielnie.

Wymagana izolacyjność przegród wewnętrznych na dźwięki powietrzne i uderzeniowe

Norma PN-B-02151-3:2015 [3] określa wymagania w zakresie izolacyjności od dźwięków powietrznych i uderzeniowych przegród wewnętrznych, w zależności od przeznaczenia dzielonych pomieszczeń. Co ważne, większość wymagań określona jest wskaźnikiem R’_A,1, w przypadku dźwięków powietrznych oraz L’_n,w, w przypadku dźwięków uderzeniowych, czyli wskaźnikami „z primem”, które opisują izolacyjność akustyczną przegrody w „terenie”, czyli mierzoną po wykonaniu obiektu.

Jest to bardzo ważne, ponieważ właściwości dźwiękoizolacyjne materiałów udostępniane przez producentów opisane są wskaźnikami R_A,1 i L_n,w („bez prima”), czyli zmierzonymi w warunkach laboratoryjnych.

Jaka jest różnica? W warunkach terenowych (na budowie) na zmierzoną wartość ma wpływ przenoszenie pośrednie (boczne) dźwięku, czyli transmisja dźwięku przez drogi inne niż bezpośrednia przez analizowaną przegrodę (np. przez ściany boczne, stropy, instalacje). W laboratorium transmisja taka nie występuje, dlatego w praktyce na budowie zmierzona wartość izolacyjności akustycznej jest prawie zawsze mniejsza niż wartość deklarowana przez producenta (zmierzona w laboratorium). Należy podkreślić, że wpływ przenoszenia bocznego zależy od wielu czynników, m.in. masy powierzchniowej przegród sąsiednich, ich izolacyjności akustycznej, geometrii i w każdym przypadku jest inny. Bardzo dużym błędem jest przyjmowanie jednakowej wartości poprawki związanej z przenoszeniem bocznym do wszystkich analizowanych przegród, ponieważ w zależności od przypadku może ona wynosić od 1 do nawet 15 dB.

Dopuszczalne wartości poszczególnych wskaźników zależą od funkcji pomieszczeń przyległych i należy je odczytać z tablicy 3 lub 4 normy PN-B-02151-3:2015. Norma zawiera wytyczne dla różnych budynków, w tym mieszkaniowych i użyteczności publicznej. Nie normuje pomieszczeń specjalistycznych, jak sale koncertowe, studia nagrań, sale kinowe itp. Określenie tych wytycznych zależy już od akustyka.

Wyroby budowlane spełniające wymagania akustyczne

c) wyrobach budowlanych zapewniających wymaganą izolacyjność akustyczną przegród, o których mowa w lit. b,

Analiza przegród zewnętrznych

W każdym operacie powinna znaleźć się analiza izolacyjności akustycznej przegród zewnętrznych budynku, które mają chronić przebywających tam ludzi przed hałasem docierającym z otoczenia. Sposób określania wymaganej izolacyjności akustycznej dla całej przegrody zewnętrznej analizowanego pomieszczenia, jako wypadkowej dla wszystkich znajdujących się w niej elementów, czyli części pełnej, okien, nawiewników i puszek rolet, opisuje Norma PN-B-02151-3:2015 [3].

Wypadkowa izolacyjność akustyczna przegrody zewnętrznej zależy przede wszystkim od izolacyjności oraz pola powierzchni poszczególnych elementów fasady, jak okna, przegrody pełnej, nawiewnika, czy dodatkowej osłony elewacji, np. szklanej zabudowy.

Ten punkt analizy akustycznej wymaga sprecyzowania parametrów budowlanych poszczególnych elementów składowych przegrody zewnętrznej. Z racji że powierzchnie poszczególnych elementów przegrody czy liczba nawiewników jest inna w każdym pomieszczeniu, wypadkową izolacyjność przegrody zewnętrznej określa się oddzielnie dla każdej przegrody zewnętrznej, każdego pomieszczenia w budynku. Z tego powodu jest to dość pracochłonny proces, jednak norma PN-B-02151-3:2015 nie przewiduje uproszczeń obliczeniowych.

Analiza przegród wewnętrznych

Określenie, czy dany materiał budowlany będzie spełniał wymagania normy, powinien zostać określony zgodnie z normami z serii PN-EN-ISO-12354, które dają zbliżone wartości do wyników badań terenowych i są powołane w normie PN-B-02151-3:2015. Sprawdzenie kilku reprezentatywnych przegród w danym układzie i konstrukcji pozwala zweryfikować poprawność przyjętych rozwiązań i uniknąć w przyszłości niepotrzebnych skarg i kosztów związanych z naprawami. Analiza taka jest szczególnie istotna w przypadku sąsiedztwa lokali mieszkalnych z garażami i pomieszczeniami technicznymi, które są jednymi z najczęstszych powodów skarg. Na te ściany należy zwrócić szczególną uwagę również ze względu na występujące tam izolacje termiczne, które wbrew pozorom najczęściej pogarszają właściwości dźwiękoizolacyjne przegrody, co przy podwyższonych wymaganiach R’_A1 = 58 dB nie jest wcale takie proste do spełnienia.

W operacie akustycznym przegrody wewnętrzne powinny być przeanalizowane w sposób kompleksowy, z uwzględnieniem wpływu przenoszenia bocznego oraz dodatkowych warstw termoizolacyjnych i dźwiękoizolacyjnych, w celu weryfikacji przyjętych rozwiązań w kontekście wymagań normy [3]. Wskazane powinny być też wytyczne dotyczące prowadzenia instalacji sanitarnych, które również bardzo mocno wpływają na izolacyjność akustyczną przegród, szczególnie w przypadku wspólnego pionu instalacyjnego czy prowadzenia instalacji rurowych. Dzięki takiej analizie można uniknąć skarg związanych z przenikaniem hałasu nie tylko między pomieszczeniami w budynkach mieszkalnych, ale także w budynkach biurowych.

CZĘSTY BŁĄD: Częstym nieporozumieniem jest stosowanie wełny lamelowej w garażu, jako element izolacji akustycznej. Te panele świetnie działają na opór cieplny oraz pochłanianie dźwięku, ale nie poprawiają, a w wielu sytuacjach nawet pogarszają izolacyjność stropu. Dlatego zwykły strop żelbetowy o grubości ok. 20 cm z wełną lamelową od spodu i posadzką na styropianie od góry z reguły nie spełni wymagań miedzy mieszkaniem, a garażem R’_A1 = 58 dB. Poprawnie wykonane obliczenia izolacyjności przegród wewnętrznych wykażą takie błędy projektowe i pomogą dobrać odpowiednie rozwiązanie.

Dopuszczalny poziom dźwięku

d) dopuszczalnym poziomie hałasu oraz dźwięku przenikających do w pomieszczeń budynku oraz o sposobie spełnienia tych wymagań

Analiza akustyczna powinna zawierać również analizę hałasu występującego wewnątrz budynku, w poszczególnych pomieszczeniach, w których będą przebywać ludzie. Wymagania w tym zakresie określone zostały w normie PN-B-02151-2:2018, powołanej w nowelizacji warunków technicznych. W praktyce wymagania te odnoszą się głównie do hałasu pochodzącego od instalacji technicznych zlokalizowanych wewnątrz i na zewnątrz ocenianego budynku.

Gdzie najczęściej występują problemy?

• nieodpowiednie lokalizowanie kolanek w szachtach instalacji rurowych,
• brak odpowiedniej dylatacji oraz wibroizolacji urządzeń i elementów instalacji,
• hałas od przejeżdżającej windy,
• hałas pochodzący od pracy bramy garażowej,
• a nawet hałas od domofonu

– to są powody najczęstszych skarg. Co ważne, część z nich jest bardzo trudna, a czasami nawet niemożliwa do naprawy po wykonaniu całego obiektu, szczególnie gdy mówimy o instalacjach zamkniętych w szachtach lub zlokalizowanych w pomieszczeniach technicznych. Dlatego niezwykle istotne jest przeanalizowanie przyjętych rozwiązań już na etapie projektowym i wskazanie wytycznych minimalizujących przenoszenie hałasu, i tym samym umożliwiających spełnienie wymagań normy. Im wcześniej takie wytyczne zostaną przygotowane, tym mniejsze jest prawdopodobieństwo popełnienia błędu, który będzie bardzo trudny i drogi do naprawy.

CZĘSTY BŁĄD: Kolanko w rurze odpływowej zwiększa hałas od 8 do nawet 11 dB. Na długości lokali mieszkalnych zabrania się stosowania kolanek. Takiego błędu nie da się potem naprawić, np. matami izolacyjnymi czy wypchaniem wełną mineralną szachtu. Próbowaliśmy… Dlatego analiza powinna zawierać szereg odpowiednich wytycznych, zabezpieczających projektantów i deweloperów przed odpowiedzialnością z tytułu takich błędów.

Przykład zaizolowanego Armacellem oraz wełną mineralną szachtu z kolankiem i trójnikiem, którego izolacja zmniejszyła hałas zaledwie o 1 dB.

Powyższe punkty wyczerpują zakres opisany w rozporządzeniu ws. zakresu i formy oddania projektu budowlanego. Nowelizacja ta dotyczy jednak tylko budynków mieszkalnych. Projektując inne inwestycje należy uwzględnić też inne wymagania, jak akustyki wnętrz czy hałasu środowiskowego. W dalszej części artykułu przyjrzymy się tym aspektom projektowania akustycznego.

Akustyka wnętrz

W operacie akustycznym powinna znaleźć się również analiza akustyki wnętrz, czyli warunków akustycznych występujących w pomieszczeniach. Wymagania w zakresie dopuszczalnego czasu pogłosu, minimalnego wskaźnika zrozumiałości mowy oraz chłonności akustycznej w pomieszczeniach, w których przebywają ludzie, stawia norma PN-B-02151-4:2015, powołana w warunkach technicznych od 2018r. Dobór konkretnego parametru oraz jego wartości jest zależny od przeznaczenia pomieszczenia i jego geometrii. W praktyce są to parametry związane ze sposobem wykończenia pomieszczenia materiałami dźwiękochłonnymi, których celem jest zmniejszenie hałasu pogłosowego i zwiększenie zrozumiałości mowy. Norma określa warunki, które należy spełnić wprowadzając do pomieszczenia w odpowiednich miejscach niezbędną ilość materiałów pochłaniających dźwięk.

W jaki sposób można zweryfikować, czy zaprojektowane rozwiązania zapewnią spełnienie wymagań? Wykonując obliczenia odpowiednio dobraną do przypadku metodą. Najprostsze obliczenia można wykonać metodą statystyczną, czyli metodą zakładającą, że w każdym miejscu ocenianego pomieszczenia są identyczne warunki akustyczne. W rzeczywistości, w większości przypadków, założenie takie nie jest prawdziwe i przez to metoda ta ma bardzo duże ograniczenia, a jej wyniki są wiarygodne jedynie w przypadku bardzo dużych pomieszczeń o równomiernie rozłożonych materiałach dźwiękochłonnych. W praktyce są to bardzo rzadkie przypadki, a stosowanie tej metody do małych pomieszczeń, szczególnie takich, w których wykonany jest np. jedynie sufit dźwiękochłonny, jest błędem i daje wyniki, które nie pokrywają się z wartościami rzeczywistymi.

Dobrą metodą obliczeniową, która możliwie dokładnie i w krótkim czasie daje wiarygodne wyniki, jest metoda geometryczna. W metodzie tej wykonuje się model 3D pomieszczenia z powierzchniami opisanymi parametrami akustycznymi, czyli symuluje się warunki rzeczywiste. Metoda ta umożliwia wyznaczenie wielu parametrów opisujących warunki akustyczne w pomieszczeniu, w tym czas pogłosu i wskaźnik transmisji mowy, które objęte są wymaganiami normy [7]. Jest ona znacznie bardziej precyzyjna w stosunku do metody statystycznej i może być stosowana niezależnie od doboru oraz rozmieszczenia materiałów dźwiękochłonnych. Jest to szczególnie istotne w przypadku pomieszczeń np. biurowych i konferencyjnych, gdzie warunki akustyczne są bardzo ważne a często materiały akustyczne lokalizowane są jedynie na kilku powierzchniach. Co ciekawe, korzystając z tej metody można wygenerować próbkę dźwiękową z brzmieniem analizowanego pomieszczenia.

Przykładowy model z programu CATT Acoustic, pokazujący mapę rozkładu wskaźnika zrozumiałości STI w sali konferencyjnej jednego z naszych projektów akustycznych

CZĘSTY BŁĄD: Poza samą powierzchnią, rozmieszczenie ustrojów akustycznych w pomieszczeniu ma duże znaczenie na akustykę wnętrza. Można uzyskać lepsze rezultaty z wykorzystaniem mniejszej ilości materiału pochłaniającego, tylko umieszczonego w odpowiednich miejscach. Szczególnie istotne jest to przy obliczeniach metodą statystyczną, która przy braku równomiernego rozłożenia ustrojów akustycznych (rzadko występująca sytuacja) może dać wynik niepoprawny nawet o ponad 50%.

Analiza oddziaływania hałasu na środowisko

Myśląc o ochronie środowiska, nie można pominąć aspektu oddziaływania hałasu emitowanego z inwestycji do środowiska. Dopuszczalne poziomy hałasu, jakie mogą przenikać od inwestycji na sąsiednie działki, zostały określone w Obwieszczeniu Ministra Środowiska z dnia 15 października 2013r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku . Co to oznacza w praktyce? Wszelkie zaprojektowane urządzenia instalacyjne, w tym wentylatory, agregaty chłodnicze, centrale wentylacyjne, ich czerpnie i wyrzutnie, pompy ciepła, ruch samochodowy na drogach wewnętrznych i parkingach na terenie inwestycji, nie mogą powodować przekroczeń dopuszczalnych poziomów dźwięku na zlokalizowanych w otoczeniu projektowanego obiektu terenach.

W operacie akustycznym, na podstawie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, zostają określone dopuszczalne poziomy hałasu na terenach w otoczeniu inwestycji zgodnie z zapisami rozporządzenia. Następnie akustyk, we współpracy z projektantem architektury, instalacji sanitarnych czy z innymi branżystami, zbiera dane dotyczące elementów emitujących hałas od inwestycji. Na podstawie projektu oraz powyższych danych tworzony jest model akustyczny inwestycji oraz terenów sąsiadujących, do którego wprowadzane są źródła hałasu. Kolejnym etapem jest wykonanie obliczeń i porównanie ich z wartościami dopuszczalnymi. Gdy występują przekroczenia, akustyk zaproponuje rozwiązania ograniczające hałas, które mogą wiązać się ze zmianą lokalizacji emiterów, doborem odpowiednich tłumików czy wskazaniem lokalizacji i właściwości ekranów lub żaluzji akustycznych.

Przykład modelu 3d zespołu budynków oraz mapy hałasu generowanego przez dane budynki i oddziałującego na otoczenie

Ta część analizy jest niezwykle ważna, ponieważ wiele skarg związanych z hałasem dotyczy właśnie hałasu pochodzącego od urządzeń instalacyjnych, zlokalizowanych na sąsiednich budynkach biurowych, przemysłowych czy magazynowych. Na takim etapie naprawa błędów i redukcja hałasu może okazać się bardzo trudna i kosztowna, a często problem można było rozwiązać wprowadzając niewielkie zmiany na etapie projektowym. Koszt takiej analizy w porównaniu do kosztów naprawy wydaje się znikomy.

CZĘSTY BŁĄD: Poprawnie wykonana analiza oddziaływania dotyczy wszystkich źródeł hałasu oddziałującego z danej inwestycji. Oznacza to, że można oczywiście policzyć hałas tylko od wybranych źródeł, np. nowoprojektowanych maszyn, ale nie spełni to założeń ustawy Prawo Ochrony Środowiska.

 

Podsumowanie

Patrząc praktycznie można powiedzieć, że kompletna i prawidłowo wykonana analiza akustyczna zapewnia projektantowi, deweloperowi oraz wykonawcy spokój, bezpieczeństwo oraz optymalizację kosztową, a użytkownikowi komfortowe warunki akustyczne. Wykonując obiekt zgodnie z zapisami obowiązującego prawa i spełniając jego wymagania, minimalizuje się występowanie wad i napraw, które w przypadku akustyki mogą być bardzo trudne i kosztowne do usunięcia. W efekcie niewielki koszt analizy akustycznej w stosunku do całej inwestycji na etapie projektowym pozwala zlikwidować możliwe duże dodatkowe koszty po oddaniu inwestycji.